تحلیل روند خانوار تک نفره شهر تهران با توجه به ویژگی جمعیتی

خانواده به عنوان یکی از اولین نهادهای اجتماعی هم در ساختار و هم در کارکرد خود تاثیرات زیادی از تحولات اجتماعی و جمعیتی اخیر پذیرفته است. در چند دهه اخیر در کشورهای پیشرفته صنعتی و به تبع آن در کشور ما تغییراتی در سطح جامعه از جمله: دگرگونی در الگوی ازدواج، ضعیف شدن هنجارها و ارزشهای سنتی، کاهش باروری و... پیش آمده که خانواده را نیز دچار دگرگونی شگرفی کرده است، یکی از این تغییرات افزایش قابل ملاحظه خانوار تک نفره است. در این تحقیق از دادههای سرشماری سالهای 1365-1385 استفاده شده که به تحلیل روند خانوار تک نفره شهر تهران پرداخته است، هدف از این پژوهش توصیفی از وضعیت افرادی است که به این شیوه زندگی می کنند و همچنین تحلیلی از تغییراتی که در این نوع خانوار در طی سه سرشماری اخیر انجام شده، ،می باشد. آمارها حکایت از روند افزایشی چنین خانوارهایی دارد. رشد این خانوار طی بیست سال گذشته از 25/3 به 01/6 رسیده است. یافته ها نشان می دهند، تاخیر در ازدواج، عدم تجدید ازدواج، تجرد قطعی، گرایش فرامادی به ازدواج، اعتقاد به هزینه های فرصت، گسترش روز افزون فردگرایی و استقلال طلبی، تمکن مالی، کاهش باروری و افزایش مهاجرت های تحصیلی و شغلی به شهر تهران به عنوان عوامل اثر گذار این نوع زندگی هستند، آمارها نیز نشان می دهند که تعداد این خانوارها در مناطق توسعه یافته تر شهر تهران بیشتر است.